Dat ik een groot voorstander ben van de organisatie Sea Shepherd steek ik niet onder de welbekende stoelen of banken. Ik ben zelfs al voor Eco Terrorist uitgemaakt. Dat een organisatie als Sea Shepherd (helaas) nog steeds nodig is blijkt wel uit operatie relentless waarbij Sea Shepherd voor het tiende jaar achter elkaar de Japanse walvisvaarders het leven zuur maakt en zo het volledig onnodig afslachten van honderden walvissen onder het mom van “wetenschappelijk onderzoek” proberen te voorkomen.
Helaas hebben de Japanners schijnbaar niet voldoende aan het afslachten van walvissen in Antarctica want op dit moment vindt er in Japan een slachting van dolfijnen en kleine walvisachtigen plaats waar de honden geen brood van lusten. Van 1 september tot ver in maart van het volgende jaar drijven vissers hele scholen kleine walvisachtigen een ondiepe baai in, waarna ze ze genadeloos neersteken en verdrinken. Regelmatig kleurt het water van de Cove in Taiji dan ook bloedrood, en ja, het bloed dient men letterlijk te nemen.
De reden? “Cultuur” en oude gebruiken volgens de Jappaners. het vreemde is echter dat de drijfjacht, zoals die nu plaats vindt, pas ergens in de jaren 70 is begonnen. Cultuur en oude gebruiken zijn dus ver te zoeken in deze massa slachting die ieder jaar weer plaats vindt in Taiji. Dat de slachters van Taiji zo trots zijn op hun “Cultuur” blijkt wel dat ze hun werk proberen te verhullen achter grote plastic zeilen. En dat lang niet alle Japanners het eens zijn met de jaarlijkse slachting blijkt wel dat mensen in dorpen en steden in de buurt van Taiji de inwoners spottend “ouderwets” en “boeren” noemen.
Lees verder…
